v

​

ruh taşıma kervanları

artık nasıl bilinmez

kınnap halatlara asılır yol boyu

bir yandan bir yana köprüler sallar

ne çoşkulu koşturur uçları boz

kahkahasını da asar iplere

bir o bilir ya nereye gider

geçer dalgasını durmadan

​

ah be kınnapçıbaşı

saklasan bizi de şu gürleyen sesinin ardında

peşin sıra vakit saysak

uzun ağaçları gibi esnesek sıcak günlerinin

bir tutsaklığa tümden alışık

yere doğru düşen ne varsa hep beraber

​

​

-tekirova, temmuz 2018-